Wiek a aktywność zawodowa ludności w PL i EU (2000-2010)

Ola Zaborowska

Kolejna kwestia to na pewno kształcenie ustawiczne, które zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, ma stać sie również ważnym elementem rozwoju pracownika i zwiększeniem jego mobilności i elastyczności na rynku pracy:

Kształcenie ustawiczne jest procesem stałego odnawiania, doskonalenia i rozwijania kwalifikacji ogólnych i zawodowych jednostki, trwającym w ciągu całego jej życia.
Skierowana do osób dorosłych część uczenia się przez całe życie (ang. lifelong learning) rozumianego jako całość aktywności poznawczych podejmowanych w trakcie życia z myślą o pogłębieniu wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji (z przyczyn osobistych, społecznych lub zawodowych).

Kształcenie może odbywać się poprzez uczestnictwo w:

Centrum Kształcenia Ustawicznego;
szkoleniach, kursach zawodowych lub hobbystycznych;
studiach podyplomowych;
wyjazdach studyjnych, konferencjach, seminariach;

a także poprzez:

oglądanie lub słuchanie audycji edukacyjnych;
czytanie czasopism edukacyjnych;
naukę za pomocą Internetu (na odległość).

Kształcenie ustawiczne może być sprawą indywidualnej jednostki (podnoszącej swoje kwalifikacje z własnej inicjatywy i na własny koszt), bądź też może być projektowane, organizowane i finansowane przez pracodawcę. W takim przypadku kształcenie ustawiczne pracowników jest elementem uczenia się organizacji.

Rozwój kształcenia ustawicznego w Europie jest jednym z celów Europejskiego Funduszu Społecznego. Dzięki funduszom strukturalnym realizowane są liczne projekty adresowane do:

osób, które znajdują się w zbyt trudnej sytuacji, by samodzielnie finansować swoje kształcenie;
przedsiębiorstw, które potrafią udowodnić, że doskonalenie ich własnych kadr przyniesie korzyści krajowej gospodarce;
instytucji, które rozwijają ofertę kształcenia ustawicznego i promują w społeczeństwie postawę człowieka uczącego się przez całe życie.

Sylwia Waligórska

"W Polsce bezrobocie wśród młodzieży wynosi ponad 25 procent, zatem nie ma co się dziwić, że jest taka sytuacja, a nie inna..."

Odnosząc się do powyższego postu. Zawodzi wiele kwestii: od systemu edukacji do przekonań istniejących w społeczeństwie. Młodzież (16-17 lat) z liceów jest już w początkowej fazie nauki zmuszona do określenia swoich preferencji. Wybiera profile, które potem mają przełożenie na zdawaną maturę a to z kolei na kierunek studiów. (Jasne, mogą pojawić się wyjątki, ale reguła tak właśnie wygląda). Na tak wczesnym etapie podejmowane są decyzje decydujące o sukcesie bądź o porażce na rynku zawodowym.
Student to dziś tania siła robocza - to wiedzą wszyscy. szybko się uczy zależy mu na pieniądzach, w dużej mierze nie jest za nadto wymagający.
Studenta zatrudnisz łatwo bo na umowę zlecenie. Podczas gdy młode osoby szukają pracy na rynku będzie też coraz więcej osób starszych, ze względu na wydłużenie wieku emerytalnego. Szczęśliwy kto pracuje w zawodzie.

Kamil Popiela

[link widoczny dla zalogowanych]
O strukturze zatrudnienia wg płci i wieku w Polsce można też poczytać w raporcie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, na str 10 i 11, przede wszystkim. Zauważalna jest tendencja wzrostowa w zatrudnieniu kobiet jak i mężczyzn, choć płeć żeńska wciąż ma niższy wskaźnik procentowy, dot. zatrudnienia.

Klaudia Szawara

Nawiązując do posta Oli z Centrum Kształcenia Ustawicznego.
U mnie na wschodzie panuje małomiasteczkowa mentalność, jeśli ktoś poszedł do CKU(Co Kto Umie) to jeszcze gorzej, niż gdyby poszedł do zawodówki.
Nastawienie też się liczy, osobiście gdybym mogła teraz decydować o swojej przeszłości z chęcią wybrałabym się do technikum.

Kamil Popiela

a ja poszedłbym na "egzotyczną" filologię np. słoweńską, ukraińską, szwedzką czy fińską. Teraz firmy, wielkie korporacje szukają osób ze znajomością tych języków. Więc na nic 5 lat rachunkowości, administracji, zarządzania. Znasz język, firma opłaca szkolenia osoby pod wzgl. np. rozliczeń finansowych, rachunkowości, łoży również na polepszenie umiejętności w danym języku i praca jest. A osoby, które ukończyły ww kierunki są bezrobotne, bo osoby znające słoweński są bardziej pożądane, niż absolwenci rachunkowości.

Sylwia Waligórska

Warto również zwrócić uwagę na sytuację niepełnosprawnych na rynku pracy. Wg danych GUSu z 2002 r. 5 457 000 osób niepełnosprawnych wg kryterium biologicznego i prawnego. Stanowiło to 14,3% ówczesnej populacji mieszkańców Polski. Z pośród nich 638 000 osób pozostawało aktywnych zawodowo.

Sylwia Waligórska

[link widoczny dla zalogowanych] Tu znajduję się więcej informacji dot. osób niepełnosprawnych. Polecam!

Klaudia Szawara

Tak, jednak smutne jest to,że często niepełnosprawni zatrudniani sią w wielkich korporacjach tylko ze względu na profity, jakie można otrzymać za odsetek niepełnosprawnych zatrudnionych w przedsiębiorstwie. Już kiedyś była poruszana ta kwestia na jednych z zajęć.

Kamil Popiela

A takie ciekawostki znalazłem na stronie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej:
Powszechnie obowiązujące rozwiązania prawne dotyczące zakazu jakiejkolwiek dyskryminacji w zatrudnieniu ze względu na wiek i niepełnosprawność.

Zakres dyskryminacji w stosunkach pracy jest elementem szeroko pojmowanego zakazu dyskryminowania obywateli, który znajduje wyraz w art. 32 i 33 Konstytucji RP.
Począwszy od dnia 2 czerwca 1996 r. obowiązuje przepis art. 113 Kp., wyrażający - w obecnym brzmieniu - ogólną zasadę, iż jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, m.in. ze względu na wiek lub niepełnosprawność - jest niedopuszczalna.
Od dnia 1 stycznia 2002 r., obowiązują przepisy Kodeksu pracy dotyczące równego traktowania w zatrudnieniu zawarte w „Rozdziale IIa. Równe traktowanie kobiet i mężczyzn”.
Przejawem dyskryminowania są także:
1) działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu lub nakazaniu jej naruszenia tej zasady,
2) niepożądane zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika i stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery (molestowanie).
I NAJWAŻNIEJSZE:
"Pracownikom wykonującym jednakową pracę lub pracę o jednakowej wartości przysługuje zatem JEDNAKOWE WYNAGRODZENIE obejmujące wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna."
Tyle w teorii, a praktyka jaka jest to wiemy Smile

Szczęścia w życiu kobietom życzy WK-K - minister pracy i polityki społecznej, mężczyzna Very Happy

Ech, przez to forum stanę się feministką. A przecież nienawidzę feministek...

Ola Zaborowska

Na początek mojego wątku o przyszłości pracy tzw. freelancerskiej fragment artykułu, który jakiś czas temu pojawił się w dodatku do Gazety Wyborczej- "Wysokie Obcasy"

"Według socjologów coworking jest następstwem takich zjawisk ostatnich lat, jak: ruch na rzecz wolnego oprogramowania, organizacja Creative Commons (dąży do uzyskania kompromisu między pełną ochroną praw autorskich a korzystaniem z twórczości innych osób), serwisy społecznościowe - YouTube, Facebook, MySpace, Flickr, GoldenLine.

Entuzjaści komunikatorów internetowych i serwisów społecznościowych uważają, że są one tak samo ważne jak więzi krwi czy rasy. Ich krytycy zauważają, że ogromne pieniądze, które generują, podważają autentyczność nowych zjawisk społecznościowych. Jeśli zbankrutujesz, znajomi z Facebooka raczej ci nie pomogą. A twórcy centrów coworkingu, choć podkreślają ich społecznościowy charakter, zazwyczaj nie prowadzą instytucji non profit.

Czy kapitalizm i wspólnotę da się pogodzić? Jak prognozuje Instytut Przyszłości (Institute of the Future) z Silicon Valley, coworking w najbliższym dziesięcioleciu stanie się coraz bardziej powszechny. O sile tendencji może świadczyć to, że coworkingowe biuro powstało nawet w Second Life."

Co to takiego coworking i skad wzieła się ta inicjatywa, coraz popularniejsza w Europie, również rozwijająca skrzydła w Polsce? Kto korzysta z tego typu formy pracy?

Ola Zaborowska

Coworking pojawił się w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej w sercu San Francisco, jako inicjatywa Amita Gupta, właściciela portalu fotograficznego photojojo. Początkowo nie założono jeszcze biura, ale osoby, które na co dzień pracowały w domu, głownie przed komputerem, zaczęły umawiać się w kawiarniach, razem pracowac, rozmawiac, wymieniać się doświadczeniami. Inicjatywa ta pokazała, że ludzie potrzebują pracy wśród ludzi, że po pewnym czasie praca w domu staje się nużąca, kreatywnośc przygada, brak im inspiracji, a co gorsza, coraz częsciej przeszkadza im głośny sąsiad, pralka, nie mówiac o tym, że często członkowie rodziny nie traktują ich jak osoby, które naprawdę pracują, skoro cały dzień siedzą w domu.
Początkowo na spotkania przychodzili głownie programiści, dziennikarze, pisarze. Tak duże zainteresowanie skłoniło Amita do stworzenia czegoś na kształt biura.
Amit w krótce doczekał się naśladowców. W San Francisco otworzyli również takie miejsce Tara Hunt i Chris Messina, założyciele Citizen Space - centrum coworkingu w San Francisco. Idea ta narodzic się miała z tzw. "spotkań barcampowych"

Ola Zaborowska

Idea ta bardzo szybko została podłapana przez młodych Europejczyków, często ludzi praujących przez kilka lat w korporacjach, decydujący się na zmianę trybu pracy i rozpoczęcie pracy z domu.
Między innymi warszawskie ‘Creative Hub’ czy krakowskie Studio Kreatywnej współpracy w Krakowie, które otwarte są nawet w niedzielę. To pozwala osobom, które „wynajmują biurko” w takim miejscu po pierwsze na rozkręcenie biznesu za niewielkie pieniądze, bo nie muszą płacić kilku tysięcy złotych za wynajem lokalu, ale przede wszystkim pozwalaja na elastyczne godziny pracy, które nie są możliwe np. kiedy pracuje się w korporacji.
Oprócz zalet w kwestiach finansowych, coworking jest świetnym rozwiązaniem dla młodych matek. Mogą one przyjść do takiego miejsca dosłownie na kilk agodzin dziennie, nie muszą tu być codziennie. W każdej chwili mogą zrobic sobie przerwe na odebranie dziecka z przedszkola czy spędzenie z nim czasu o każdej porze dnia i potem spokojnie moga wrócic do pracy. Z drugiej strony praca poza domem mobilizuje ich do większej aktywności, ich praca jest efektywniejsza, a psychicznie też polepsza to ich samopoczucie, bo wychodzą z domu, mają ciągły kontakt z ludźmi. To bardzo ważny aspekt coworkingu, bo w takich miejscach nie czujesz sie samotny, bo w pokoju pracuje kilku ludzi, nie przeszkadzający sobie, ale mogący w każdej chwili zrobic sobie przerwę na kawę czy rozmowę.
Bardzo pozytywną oznaką coworkingu byłoby gdyby ludzie z dłuzdzym stażem pracy, również zaczęli odwiedzac takie miejsca.

Klaudia Szawara

Tak Olu ale coworking to kwestia bardziej indywidualna, zawsze znajdzie się osoba, która woli samotne biureczko gdzieś w rogu sali, gdzie nikt jej nie będzie przeszkadzał. Poza tym główny problem, jaki się pojawia w tego przypadku pomysłach to kwestia integracji. Jeśli ktoś nie jest dobry w te klocki to jest spalony na starcie.

Łukasz Kraczka

Zdecydowanie coworking to nowatorska, bardzo optymistyczna możliwość podjęcia swojej pracy. Obecność innych, którzy tak samo jak Ty pracują, wpływa bardzo pozytywnie na Ciebie, ponieważ jesteś zmobilizowany i chcesz wykonać swój plan, który przewidziałeś sobie na dany dzień.
Trzeba powiedzieć, że dzisiaj cowerking jest już popularny we wszystkich większych miastach w Polsce. To świetna sprawa, gdyż coraz więcej osób zapoznaje się z taką, jakże efektywną formą pracy. To potwierdzają badania.

Lilianna Sobkiewicz

Dokładnie, coworking staje się coraz bardziej popularny i umożliwia większy komfort pracy niż w domu. Jeżeli chodzi o wiek a aktywność zawodową, to chciałabym zauważyć, iż z roku na rok społeczeństwo polskie staje się coraz starsze. Zmniejsza się liczba osób młodych, wchodzących na rynek pracy. Przybywa natomiast tych, którzy stają się nieaktywni zawodowo z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego bądź w wyniku przejścia na wcześniejsze świadczenia emerytalne. 56 lat - to przeciętny wiek przechodzenia na emeryturę w Polsce. Pod tym względem jest to najniższy wskaźnik w całej Europie. Współczynnik aktywności zawodowej ludności w wieku 55-64 w przypadku Polski wynosi 32,4%. Oznacza to, że niecała 1/3 populacji osób w tym wieku pracuje bądź poszukuje zatrudnienia. Jest to jeden z najniższych wskaźników rynku pracy wśród 27 krajów Unii Europejskiej.

	Forum www.statystykaidemografia.fora.pl Strona Główna :: HEJTERZY	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2
Strona 2 z 2